Course Rating

Course rating

Op 16 juli vindt op onze baan de course rating plaats. Wat houdt dit in?

Waarom wordt de ene golfbaan als moeilijk gezien en de andere makkelijk? En waarop wordt gebaseerd hoeveel slagen je meekrijgt? Zaken waar je als golfer misschien niet altijd bij stilstaat, maar waar al wel heel veel over is nagedacht.

De basis ligt in het USGA Course Rating Systeem. Ruim 20 jaar geleden is dit systeem bedacht om een betere vergelijkbaarheid van de speelsterkte op verschillende golfbanen te krijgen. Alle golfbanen worden beoordeeld op lengte én moeilijkheid. Met andere woorden: hoe langer een baan, des te moeilijker deze is en uiteraard ook hoe meer bunkers of bomen rond de green die het spel beïnvloeden, des te moeilijker deze is.
Tijdens een course rating van een baan wordt per kleur tees het aantal slagen bepaald dat een scratch speler en de bogey speler gemiddeld nodig hebben om de baan te spelen. Een scratch speler speelt iedere golfbaan met een handicap van 0. Een bogey speler speelt iedere golfbaan met een gemiddelde handicap van 20 voor de heren en 22 voor de dames.Bij het raten van een baan wordt er gekeken naar een aantal aspecten: het landingsgebied, de tweede en volgende slag, en de omstandigheden naast de fairways en op en rond de greens. Daarnaast wordt er met meer factoren rekening gehouden. Het gaat te ver om deze allemaal te beschrijven, maar denk aan verhogingen in de baan, heeft de hole een dogleg, de aanwezigheid van hindernissen (o.a. water, bunkers en bomen), wind, de breedte van de fairway, aanwezigheid, hoogte en dichtheid van de rough, out of bounds, hoe is de snelheid en hoe zijn de contouren van de greens, etc.

Hoe werkt dit in de praktijk?

Voorafgaand aan een course rating zijn door de handicap en regelcommissie diverse markeringen op de baan aangebracht. Markeringen op de plaats waar de afslag van de scratch en bogey speler terecht zou moeten komen, inclusief doorrollen van de bal (het landingsgebied), en markeringen waar de tweede slag zou moeten eindigen. De afstanden die een scratch en bogey speler moeten kunnen halen, zijn verwerkt in het officiële ‘Shot Length Table’. Daarin zijn de afstanden vermeld voor het tee shot, tweede shot en eventueel derde shot.

Vervolgens gaat een team van getrainde vrijwilligers de baan in om elke hole op te meten om zo tot een score (de zogenaamde Course & Slope Rating) voor de gehele baan te komen.

Probeer maar eens het totaal aantal markeringen op te tellen voor de scratch en bogey speler (mannelijk en vrouwelijk). Markeringen voor het landingsgebied, de tweede slag en derde slag of approach. Voor iedere tee (oranje, rood, blauw, geel en wit) wordt de course rating bepaald. Geen snelle en makkelijke klus dus!